کد مطلب:275177 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:161

حکومت علوی و امامت حقیقی
نمونه اش در چند سال مختصر حكومت حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام است. با آن همه گرفتاریهای داخلی كه طاغیان و گردنكشان ساعتی آرام نبودند و حكومت حق علوی (ع) را تحمل نمی كردند و مرتبا برای حضرت زحمت ایجاد می كردند. همان طور كه می دانید قسمت معظم این چند سال خلافت را در جنگ های جمل و صفین و نهروان گذرانید، مع الوصف از هر موقعیتی برای ارشاد مردم و راهنمائیشان به خداوند استفاده می فرمود. در هر خطبه ای از اسماء و صفات و افعال حق در ضمن حمد و ثنا و غیر آن بیان می كرد و راستی اگر توصیف این عباد مخلص نبود، چگونه ما به اسماء و صفات



[ صفحه 126]



و افعال خداوند آشنا می شدیم چون هر كس جز ایشان هر چه بگوید زائیده اندیشه ناقص و تصور خامش خواهد بود و خداوند از آنچه گویند پاك و منزه است جز آنچه بندگان پاك شده خداوند او را توصیف نمایند. [1] در راس عباد مخلص، علی (ع) است كه رشته ای از بركات ولایت و امامتش بنام نهج البلاغه این اثر همیشه جاوید چراغ راه پویندگان طریق هدایت و شیفتگان خداشناسی است.


[1] سبحان الله عما يصفون الا عباد الله المخلصين سوره صافات 37 آيه 159 و 160.